زبانحال حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در شهر شام
روی نی زلف دل‌شکـن داری قـصـد یغـمـای قـلب من داری حسرت بوسه بر لـبم خـشکیـد چـقَـدَر زخــم بـر بــدن داری! جـای جـای تنت نـشـانـه‌ای از دو هزار جنگ تن‌به تن داری نـشـنـیـدم ز حــنـجــرت حـتّـی شکوه‌ای، بس که خویشتن‌داری در پـر تـیــرهـا گـره خــورده خاطـراتـی که با حـسـن داری تا که بـیـنـا کـنـی دو عـالـم را خـوب شد پـاره پیـرهـن داری بـین صـحـرا هـوای زیـنب را روی نـی هــم مــسـلّـمـاً داری بـس که امشب شـدم خـیـالاتـی خواب دیدم تو هم کـفن داری! |